Señora tartaruga!!

Trátase dunha actividade que realizamos durante todo o curso. Para comezala, contamos o conto da tartaruga:

"Había unha vez unha tartaruga chamada “Tortuguita” que tiña 6 anos e non lle gustaba moito ir ao cole, porque pasaban moitas cousas que facían que se enfadase moito, gritar, patalear e pelexar cós demais. Sólo quería debuxar e pintar. Non quería colaborar con ninguén. Todos os días tiña problemas cós compañeiros, coa profesora…e despois sentíase moi mal e triste.

Un día atopou a unha tartaruga moi maior que lle dixo que quería axudala: “Contareiche un segredo” – Cal?- preguntou Tortuguita. Ti levas encima túa a solución as túas pelexas, insultos, líos, gritos e rabietas, pero, qué é?, insistiu Tortuguita. É o teu caparazón –respondeu a vella tartaruga. Podes esconderte dentro del cada vez que vaias a enfadarte, gritar, molestar, insultar, pelexar,…

E dentro do teu caparazón sentiraste a gusto e tranquila. E cómo se fai? – preguntou de novo Tortuguita. Encolle os brazos, as pernas e a cabeza e aprétaas contra o teu corpo. Cerra os ollos e pensa: Estou máis tranquila, non vou a pelexar, non vou molestar a ninguén.

A continuación Tortuguita practicou un pouco e a tartaruga maior díxolle: -Moi ben! Fixéchelo moi ben. Faino así cando vaias á escola.

Ao día seguinte Tortuguita foise ao colexio e nun momento da mañá empezou a enfadarse porque un compañeiro díxolle unha cousa e antes de chillar, patalear, insultar, pensou: Teño que poñer en práctica o que me dixo a tartaruga maior: meterme no caparazón. Así o fixo e non houbo ningunha pelexa, ningunha rabieta, ningún grito.

A profesora e os demais compañeiros a felicitaron. Tortuguita estaba moi contenta. Seguiu facendo o mesmo cada vez que pensaba que ía a portarse mal e a clase estivo moi a gusto con ela."

O seguinte foi debuxar a señora tartaruga co seu enorme caparazón e pegala na porta...

A continuación, tocaba realizar as formas para montar o caparazón, para iso tiñamos que recortalas e pintalas dunha cor que nos fixera estar en calma.

Cada un de nós contou en que pensaba para poder relaxarse, sairon opinións moi diversas: unha praia deserta, cociñar coa nosa familia, ir de paseo... Despois practicamos a postura da tartaruga e recordamos cando tiñamos que facela. Pareceunos moi boa idea que para axudar a relaxarnos nese momento a soas pensaramos en algo que nos producira tranquilidade. Cada vez que iamos o recuncho a facer a tartaruga tiñamos que pegar un anaco de caparazón. Pouco a pouco o caparazón foise enchendo de cor e o autocontrol mellorou na aula.